Wie had dacht gedacht. Deze reislustige wereldburger die jarenlang onrustig werd bij de gedachte om te settelen op één plaats, heeft een punt in haar leven bereikt waarbij ze klaar is om een huis te kopen. Of ja, een appartement dan toch. Wanneer je de 30 aantikt, verandert je kijk toch op het e.e.a. zo blijkt… Spannend? Best wel!

Een bouwval in…

Als avonturier in hart en nieren kon het natuurlijk ook niet gewoon een fijn huis in Nederland zijn. Nee, waarom “normaal” als het ook anders kan? Dus, wat doen we? We kopen een bouwval. In Bilbao, Spanje. Een compleet vervallen en verlaten appartement. En met vervallen bedoel ik ook precies dat. Verzakte vloeren, scheuren in muren waar je hoofd in past, gevlochten stroomkabels en gebroken ruiten.

We waren al ruim een jaar lang huizen aan het bezichtigen, en steeds misten we die Coup de Coeur zoals de Fransen dat altijd zo mooi verwoorden. Mijn hart sloeg maar geen slag over. De locatie, het uitzicht, de afstand tot de stad, de straat, de indeling, de uitstraling,… Er was altijd wel iets. Totdat we begin 2023, tegen het einde van ons verblijf in Baskenland, een appartement in het centrum te koop zagen. Iets boven budget en toe aan renovatie, maar ach, kijken kan geen kwaad, toch? Ik herinner me nog goed de eerste stap die ik over de drempel zette: in een flits zag ik ons droomhuis, recht door de verzakte vloeren en gescheurde muren heen.

Een meevallertje dat Joseba er net zo over dacht als ik. We konden niet wachten! Daarna ging het snel: we schakelden een kennis van de familie in, werkzaam als architect en aannemer, om te beoordelen of het überhaupt nog te redden was, en of het de moeite waard was. Het oordeel kwam al snel en was positief. “Een woning vol potentie, een verborgen parel. Als jullie je het kunnen en willen veroorloven, ga ervoor.”.

What if I fall? Oh, but my darling, what if you fly?

Sen, is dit wel zo verstandig? Wellicht onderschat je het volledig: Emigreren én renoveren? Kun je dit wel? Wíl je dit überhaupt wel?! Wat als dit gevoel slechts een momentopname is? Wat als heimwee toeslaat? Wat als wat als. De doemgedachten volgen elkaar in rap tempo op. Wat hebben onze hersenen toch ook een bloedhekel aan verandering en ‘grootste’ beslissingen. Maar ach, soms is dat stemmetje in je hoofd niet je beste raadgever, en moet je vooral luisteren naar je gevoel, een stukje lager, in je hart en buik. Het voelde immers zo goed en mijn hart schreeuwde zo hard “ja” dat zelfs mijn hersenen niet anders konden dan luisteren…

Waarom Baskenland?

Oké, oké. Allemaal leuk en aardig, maar waarom Baskenland dan, vraag je je misschien af? Joseba wilde uiteindelijk graag terugkeren naar zijn roots, en zoek maar eens op “Baskenland”. Wie zou daar nu niet willen wonen?! Met zijn rijke cultuur, verrukkelijke pintxos, de hoogste concentratie sterrenrestaurants per vierkante meter, en prachtige natuur, zee, rotsen en bergen – en dat alles op slechts een steenworp afstand! Van kind af aan heb ik altijd gezegd dat ik in het buitenland wilde wonen. Nederland, hoe fijn en praktisch ook, ik heb me altijd afgevraagd of ik elders nog gelukkiger zou kunnen zijn. Een trager leven leiden, meer tijd nemen voor elkaar, lekker eten, uitgebreid tafelen, goede wijn. Spontaniteit. Aangenamer klimaat. Meer buitenshuis leven! En, dicht(er)bij familie zijn. Familie is voor ons allebei ontzettend belangrijk. Het helpt dan ook dat mijn familie die 2 jaar terug geëmigreerd is naar Dordogne, Frankrijk (I guess it’s a family thing), op slechts 5 uur rijden van Bilbao zit, en dat Joseba’s familie vlakbij woont.

Ga mee op avontuur!

Dat was mijn allereerste blogpost, en als je tot hier bent gekomen, heb je mijn digitale pen overleefd – gefeliciteerd! Maar het echte avontuur begint nu pas. Ik nodig je uit om samen met mij op reis te gaan, naar het ruige Baskenland, terwijl we onze bouwval omtoveren tot een droomwoning.

De blog zal doordrenkt zijn met verhalen over de ups en downs van het expatleven, de chaos van verbouwen, mijn innerlijke strijd bij het maken van interieurdesign beslissingen, en onvermijdelijke crisismomenten waarop ik waarschijnlijk de haren op mijn hoofd uittrek. Maar hé, wat zou het leven zijn zonder een beetje avontuur! Toch? 

Dus, trek je virtuele reislaarzen aan, en laten we samen door de straten van Bilbao dwalen, terwijl ik mijn ervaringen deel over hoe een Nederlander probeert te overleven in deze Spaanse stad.

Ik kan niet wachten om mijn ervaringen met je te delen. Tot snel in mijn volgende blogpost!